Het oud gemeentehuis van Wolvertem: een huis van het volk

In juni 2008 verhuisden de gemeentediensten uit het gemeentehuis van Meise en dat van Wolvertem naar het nieuwe 'administratief centrum' aan de Tramlaan. Een huis van glas dat het centrum van de openheid en de democratie zou worden. Altans wat de architect betreft want onze democratie is er met de verhuis niet echt zichtbaar op vooruit gegaan.

Een verwaarloosde kat
Zoals je wel eens met een huisdier ziet, als er een nieuw jong katje toekomt, kan de oude kater het wel schudden wat de aandacht betreft. Zo ook is het oud gemeentehuis van zowel Meise als Wolvertem een huis van verwaarlozing geworden. Even werd het gebouw nog ingezet om de muziekacademie op te vangen tijdens de verbouwingswerken aan de Akademie op de Brusselse steenweg in Meise, maar daarna werden deze twee patrimoniumpareltjes totaal genegeerd. Een paar keer ontstond er wat discussie over verkopen of niet, maar een echt voorstel kwam er pas tijdens de campagne van 2018 waar een burgervereniging het optilden tot een symbooldossier. Het concept van bruisende dorpskernen was geboren en maakte het ook als centraal werkpunt van het meerjarenplan.

Zoals jullie weten, werd in de loop van de voorbije legislatuur duidelijk dat partijbelangen met kop en nek uitstaken boven de belangen van de bevolking en besloot de grootste partij van de meerderheid om de stekker eruit te trekken en scheep te gaan met een partij die de burgers de daarop volgende drie jaar totaal aan de kant zette. Dossiers die al helemaal rond waren, werden gerust gelaten, maar andere dossiers die meer zorg vergden, gingen totaal de mist in.

Partner gezocht voor het oud gemeentehuis van Wolvertem
Tijdens de eerste helft van de voorbije legislatuur werd een bedrijf ingehuurd om een partner te zoeken die het oud gemeentehuis onder de vorm van een erfpacht zou willen renoveren en exploiteren. Er werd in de meerjarenplanning voorzien de parking voor het oud gemeenthuis totaal verfraaid zou worden met bomen, een fontein,  een mooie wegbedekking van gevel tot gevel en ruimte om een zeer interessante centrale plek van te maken voor bv een terras dat door de exploitant(en) gebruik kon worden, waar een wekelijkse groentenmarkt kon georganiseerd worden, waar optredens en andere activiteiten eindelijk nieuw leven in de brouwerij konden blazen.

Corona heeft een lelijke rol gespeeld en interessante kandidaten ervan weerhouden om het risico te nemen. Maar omdat er van de andere plannen om de dorpen weer leefbaar te maken door de nieuwe meerderheid niets in huis kwam, bleef de aantrekkelijkheid van dat gebouw uiteraard ook onder nul.

De stekker eruit
Zonder ook maar enig overleg met de burgers die al jàren hunkeren naar een nieuwe dorpskern en blijkbaar zonder ook maar enig inzicht in de dynamiek van dorpscentra, besloot de nieuwe meerderheid in 23 om het gebouw te 'verkopen'. Raar, want het plan was om het aan €1 in erfpacht te geven en er als gemeente zo veel mogelijk ook zelf mee in te investeren en subsidies aan te trekken om de pijn te verzachten. Zonder enige transparantie werd een koper gevonden die er de voorkeur aan gaf om eigenaar te worden. Oh ja, men zou een aantal dingen afspreken bij de verkoop, meer het zeggenschap over de toekomst van het gebouw en vooral wanneer en wat erin gebeurt, zou volledig uit handen gegeven worden.  

Niet op de waard gerekend
Burgers van Wolvertem hebben het stilletjesaan gehad met dit bestuur dat hen gewoon negeert. Daarom ontstond er een stevige reactie met verschillende acties. Een werkgroep van de Burgerraad organiseerde op verkiezingszondag 9 juni een opvallende en vooral super sympathieke actie om de aandacht te trekken op dit drama en vooral om aan te toen hoe heerlijk het zou zijn mochten de mensen van de buurt hun eigen plekje krijgen. Aan de trappen hing er een reusachtige banner op en die ochtend serveerde ze er koffie en ontbijtkoek voor de deur van het gebouw. De hele voormiddag stroomde de sympathisanten aan en af om hun steun te betuigen voor het behoud van het oud gemeentehuis en om hun hoop uit te drukken dat er ooit toch eens iets mee gebeurt. Voor hen. De burgers van Wolvertem. In hun dorp en met hun belastingsgeld.

Vandaag staan we nog steeds even ver. De meerderheid wil kost wat kost verder gaan met de verkoop, onder andere met de smoes dat het 'allemaal te veel geld kost".